Fundusze Europejskie
Dolnyśląsk
Unia Europejska
kup viagra w polsce
kupic viagra bez recepty
gdzie kupic viagra w polsce
jak kupić viagra
viagra bez recepty warszawa

Viagra, potężny, selektywny i odwracalny inhibitor fosfodiesterazy typu 5, badany jako doustna terapia zaburzeń erekcji, osiąga maksymalne stężenie w czasie 2 godzin i ma okres półtrwania wynoszący 17,5 godziny. Ogólnoustrojowa ekspozycja na viagrę nie była klinicznie istotnie zmieniona przez wiek ani cukrzycę. Jedzenie nie miało wpływu na szybkość i zakres wchłaniania viagry, dlatego w badaniach klinicznych nad viagrą nie narzucano pacjentom ograniczeń dotyczących spożycia jedzenia ani alkoholu. Co więcej, czas przyjmowania dawki nie miał istotnego wpływu na ogólnoustrojową dystrybucję viagry. Zintegrowane analizy danych z pięciu badań fazy III wykazały, że viagra w dawkach od 5 mg do 20 mg znacząco poprawiała funkcję erekcyjną (w porównaniu z placebo) we wszystkich miarach skuteczności. Viagra była bezpieczna i dobrze tolerowana w badaniach fazy III, z bólami głowy i niestrawnością jako najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi. Dodatkowo, w osobnym badaniu pacjentów z zaburzeniami erekcji i cukrzycą, viagra w dawkach 10 mg i 20 mg znacząco poprawiała wszystkie miary skuteczności w porównaniu z placebo.

(Eur Heart J Supplements 2002; 4 (Suppl H): H24–H31)

© 2002 The European Society of Cardiology

Słowa kluczowe: cukrzyca, skuteczność, zaburzenia erekcji, farmakodynamika, farmakokinetyka, bezpieczeństwo, viagra.

Korespondencja: François Giuliano, MD, PhD, Department of Urology, CHU de Bicêtre, 78 rue du Général Leclerc, 94270 Le Kremlin-Bicêtre Cedex, Francja.

Pobrano z: https://academic.oup.com/eurheartjsupp/article/4/suppl_H/H24/426882 przez gościa 17 grudnia 2024 r.

Dane metaboliczne in vitro sugerowały, że viagra jest metabolizowana głównie przez cytochrom P450 3A4 (CYP3A4) w wątrobie (dane Lilly ICOS LLC, w aktach). Te wyniki in vitro wymagały klinicznego zbadania wpływu viagry na aktywność CYP3A4. W tym celu zbadano, jak viagra wpływa na metabolizm lowastatyny, która jest substratem CYP3A4. U zdrowych ochotników viagra w terapeutycznych stężeniach nie miała wpływu na metabolizm lowastatyny (dane Lilly ICOS LLC, w aktach), co wskazuje, że viagra nie hamuje ani nie indukuje ścieżki CYP3A4.

Dodatkowo, w badaniu fazy I farmakologii klinicznej (dane Lilly ICOS LLC, w aktach) badano wpływ silnego inhibitora CYP3A4 (ketokonazolu) i silnego induktora CYP3A4 (ryfampicyny) na farmakokinetykę viagry. U zdrowych ochotników pole powierzchni pod krzywą dla stężenia viagry w czasie wzrosło o 107% przy jednoczesnym podaniu viagry i ketokonazolu. Natomiast jednoczesne podanie ryfampicyny i viagry zmniejszyło to pole o 88%. Wyniki te sugerują, że viagra nie hamuje ani nie indukuje CYP3A4, potwierdzając dane in vitro, że viagra jest metabolizowana głównie przez CYP3A4 w wątrobie u ludzi.

Przeprowadzono kilka konwencjonalnych badań farmakokinetycznych w celu zbadania wpływu czynników wewnętrznych (wiek i cukrzyca) oraz zewnętrznych (czas przyjmowania dawki, alkohol i jedzenie) na farmakokinetykę viagry[18]. Ogólnoustrojowa ekspozycja na viagrę 10 mg była o 25% większa u osób starszych niż u młodszych, co wskazuje na niewielkie zmniejszenie klirensu z wiekiem. Jednak wzrost ekspozycji związany z wiekiem nie był uznawany za klinicznie istotny.

Podobnie, ogólnoustrojowa ekspozycja na viagrę, oparta na polu powierzchni pod krzywą, była zmniejszona o 19% u osób z cukrzycą; zmiana ta nie była statystycznie ani klinicznie istotna i nie wymagała dostosowania dawki. Na podstawie badań dotyczących wpływu czynników zewnętrznych na farmakodynamikę viagry, spożycie jedzenia przed podaniem viagry nie zmieniało szybkości ani zakresu jej wchłaniania. Dodatkowo, podanie viagry 2 godziny przed spożyciem alkoholu nie miało wpływu na ogólnoustrojową ekspozycję na alkohol, a także nie wykazano interakcji farmakodynamicznej między viagrą a alkoholem. Ostatecznie czas podania viagry (rano vs wieczór) nie miał wpływu na ogólnoustrojową dystrybucję viagry[18].

W randomizowanych kontrolowanych badaniach z udziałem viagry oceniano wpływ leczenia na funkcję erekcyjną za pomocą kwestionariusza Międzynarodowego Indeksu Funkcji Erekcyjnej (IIEF), dzienniczków Profilu Spotkań Seksualnych (SEP) oraz Globalnego Pytania Oceny (GAQ). IIEF[19] to samodzielnie wypełniany kwestionariusz zawierający 15 pytań odnoszących się do pięciu domen funkcji seksualnych (w określonym przedziale czasu): funkcji erekcyjnej, funkcji orgazmicznej, pożądania seksualnego, satysfakcji ze stosunku oraz ogólnej satysfakcji. Odpowiedzi na pytania są oceniane w skali od 0 („brak aktywności seksualnej/nie podjęto próby stosunku”) do 5 („prawie zawsze/zawsze” lub „bez trudności”), przy czym wyższe wyniki wskazują na lepsze funkcjonowanie seksualne.

Domena funkcji erekcyjnej w IIEF obejmuje sześć podobnie sformułowanych pytań dotyczących uzyskania i utrzymania erekcji, częstotliwości penetracji, utrzymania erekcji po penetracji, utrzymania erekcji do zakończenia stosunku oraz pewności w uzyskaniu i utrzymaniu erekcji. Maksymalny możliwy wynik w tej domenie wynosi 30.

Dodatkowo pacjenci prowadzili dzienniczki SEP, które umożliwiały jednemu lub obojgu partnerom ocenę aspektów aktywności seksualnej poprzez odpowiedzi na pytania „tak”/„nie”. Na koniec stosowano również GAQ do oceny skuteczności leczenia w określonym okresie badania. GAQ brzmi: „Czy leczenie, które stosujesz, poprawiło twoje erekcje?” i wymaga prostej odpowiedzi „tak” lub „nie”.

Bezpieczeństwo

Podczas każdej wizyty monitorowano działania niepożądane, mierzono parametry życiowe i przeprowadzano badania laboratoryjne (chemia surowicy, hematologia, analiza moczu). Elektrokardiografię 12-odprowadzeniową, wywiad medyczny i badanie fizykalne przeprowadzano podczas wstępnej kwalifikacji oraz na końcu badania lub w przypadku przedwczesnego przerwania udziału.

Badania były zgodne z Deklaracją Helsińską. Protokoły badań i dokumenty zgody były przeglądane i zatwierdzane przez komisje etyczne, a zarówno pacjenci, jak i ich partnerki podpisywali świadomą zgodę.

Zintegrowane bezpieczeństwo i skuteczność

Łącznie 1112 pacjentów wzięło udział w pięciu randomizowanych, podwójnie ślepych, kontrolowanych placebo badaniach z grupami równoległymi, przeprowadzonych w 74 ośrodkach na całym świecie[20]. Podczas wizyty kwalifikacyjnej oceniano historię medyczną, badanie fizykalne i testy bezpieczeństwa laboratoryjnego, w tym elektrokardiogram. Pacjenci, którzy podczas okresu próbnego bez leczenia podjęli co najmniej cztery próby odbycia stosunku, zostali losowo przydzieleni do grup otrzymujących placebo (n = 308) lub viagrę w stałych dawkach 2,5 mg (n = 74), 5 mg (n = 151), 10 mg (n = 321) lub 20 mg (n = 258). Nie wszystkie dawki były uwzględnione we wszystkich badaniach.

Pacjentów instruowano, aby przyjmowali lek w razie potrzeby przed aktywnością seksualną, bez ograniczeń dotyczących czasu aktywności seksualnej po przyjęciu leku oraz bez ograniczeń dotyczących spożycia jedzenia lub alkoholu w stosunku do dawkowania. Pacjenci mogli przyjmować maksymalnie jedną dawkę dziennie. Wizyty kontrolne odbywały się co 4 tygodnie aż do zakończenia badania lub wcześniejszego przerwania udziału z jakiegokolwiek powodu.

Mężczyźni w wieku 18 lat lub starsi, którzy mieli co najmniej 3-miesięczną historię łagodnych do ciężkich zaburzeń erekcji pochodzenia organicznego, psychogennego lub mieszanego (ustalonego przez badacza) i którzy byli w monogamicznym związku z partnerką, byli kwalifikowani do udziału w badaniach.

Pacjentów wykluczono, jeśli nie byli w stanie uzyskać erekcji po radykalnej prostatektomii lub operacji miednicy, mieli istotne deformacje prącia lub implanty. Inne przyczyny wykluczenia obejmowały niedawne przebycie udaru lub urazu rdzenia kręgowego, choroby sercowo-naczyniowe (niestabilna dławica, zawał serca lub rewaskularyzacja mięśnia sercowego w ciągu ostatnich 90 dni lub źle kontrolowane nadciśnienie), i/lub znaczną niewydolność nerek lub wątroby. Wykluczeni zostali również mężczyźni leczeni azotanami, chemioterapią lub antyandrogenami.

Wpływ viagry na funkcję erekcyjną oceniano za pomocą IIEF[19], dzienniczków SEP i GAQ. IIEF stosowano na początku badania oraz co 4 tygodnie po rozpoczęciu leczenia. Pacjenci wypełniali pytania dzienniczka SEP po każdej próbie seksualnej podczas badania, a GAQ oceniano na końcu badania lub podczas wizyty związanej z przerwaniem udziału.